Close

Bericht van de hoofdtrainer

Aan de vooravond van de jaarwisseling is mij gevraagd om terug te blikken op het afgelopen halve seizoen. Een half voetbaljaar wat zoals iedereen begrijpt door de corona-omstandigheden niet echt een voetbaljaar te noemen valt. Toch kan ik zeggen dat ik een erg positief gevoel heb overgehouden aan de afgelopen maanden. 

Nadat we elkaar in juli een aantal keren hadden gezien mochten we vroeg in augustus echt beginnen. Zowel de 1e als de 2e selectie kwam samen om middels een hele warme training, een welverdiende lunch en een duik in de locale jacuzzi het jaar af te trappen. Een grote groep jongen honden werkte de daarop volgende training zeer gemotiveerd af. De complete technische staf, bestaande uit Meindert, Klaas, Dennis, Wietske, Sander, Klaas Jan en Jeroen, was zeer tevreden over de geleverde arbeid. In de voorbereiding richting de competitie waren de resultaten wisselend. Het vertoonde spel daarentegen gaf alle blijk van de potentie die er in het eerste elftal aanwezig is. Zo werd er bijvoorbeeld op het eigen kunstgras nipt van Holwierde verloren maar was dit nauwelijks een weergave van het vertoonde veldspel. Er werd vertrouwen getankt, zowel tijdens de training als tijdens de zaterdagen.  

Alle geleverde energie stond in het teken van de competitie-opening. De loting had bepaald dat we als eerst af mochten reizen naar Garmerwolde. Na een wankele start waarin we snel op 2-0 achterstand kwamen waren we in het restant van de wedstrijd GEO de baas en werd er mede door een sublieme goal van Ferdinand Oosterhuis en een beslissende invalbeurt van Gijs de Weerdt een punt mee naar Spijk genomen.  

Een week later kwamen de Stadjers van Amicitia VMC op bezoek. Robbin Vriend kreeg een gemakkelijke rode kaart en de daarop volgende achterstand dreef de Spijksters tot het uiterste. In een wervelende tweede helft werd orde op zaken gesteld. Door met tien man drie goals te maken was de eerste overwinning van het vlaggenschip een feit. Doelpuntenmakers: Johan Dijkman, Jesse Smit en wederom Gijs de Weerdt. 

In de derde wedstrijd, de eerste die zonder publiek gespeeld werd, waren in Middelstum de blauwhemden de opponent. Ook in dit treffen werd er in de rust tegen een achterstand aangekeken. De Spijksters die door de trainer van de thuisploeg als ‘powerploeg’ bestempeld werd gaven ook nu thuis en draaide de wedstrijd door een sublieme lob van Julian Bos en het kille afronden van Jesse Smit om in een knappe 1-2 overwinning. 

In (naar wat later bleek) de voorlopig laatste competitiewedstrijd bezocht koploper Niekerk Spijk. Niekerk had drie zeer ruime overwinning geboekt en had zichzelf daarmee als één van de kampioenskandidaten bestempeld. Nadat de kruitdampen waren opgetrokken en Poolster in de laatste minuut zich nog een dot van een kans had verworven werd er met het kleinst mogelijk verschil verloren. Een terechte nederlaag. De wedstrijd zal voor altijd in het geheugen blijven bestaan door de manier waarop het voor de supporters op een fantastische manier in beeld werd gebracht. Veel vrijwilligerswerk van betrokken clubmensen en selectiespelers resulteerde in een zeer professionele weergave van het tweespalt. Dit tekent de beleving binnen de vereniging. Wat dat betreft kan ondanks de uitslag ook deze zaterdag als een overwinning worden gezien.  

Voor het tweede elftal was er qua resultaat een lastige start. Niet verwonderlijk gezien de stap van de junioren naar de senioren dit regelmatig met zich meebrengt. Toch moet gezegd dat in de laatste thuiswedstrijd tegen Corenos het elftal van Sander en Klaas Jan de betere ploeg was en zichzelf met een overwinning had moeten belonen. Helaas gingen de gasten met 1-2 terug naar Roodeschool. Al met al staat er nu zeker een tweede elftal waar men in Spijk nog jarenlang plezier aan kan beleven.  

Na deze laatste wedstrijden begon de maandenlange periode waarin het voetbal door overheidsingrijpen behoorlijk werd beperkt. Hier is natuurlijk alle begrip voor op te brengen. Gezondheid gaat voor alles. Het zou voor te stellen zijn wanneer de motivatie tijdens de trainingsavonden in een neergaande spiraal zou belanden. Niets bleek minder waar. Binnen de kaders die ons bekend waren hebben we met de A-selectie de afgelopen periode relatief gezien behoorlijk door kunnen trainen. Wat creatief denken van de voltallige technische staf en een professionele houding van alle selectiespelers maakte dat de opkomst hoog bleef en de trainingen wel degelijk zinvol. Op een andere manier, dat zeker. Hier hopen we wanneer we echt weer los mogen de vruchten van te plukken.  

De vereniging Poolster is mij natuurlijk niet vreemd. Ik ben hier opgegroeid en heb als voetballer, trainer en mens hier veel geleerd. Nu ik de eer heb hoofdtrainer te mogen zijn rest mij niets dan dankbaarheid uit te spreken naar de club voor het vertrouwen dat ik hierin ervaar. Als trainer kan ik genieten van de vele vrijwilligers en supporters die veel in het werk stellen om de trainingen en voetbaldagen zo goed mogelijk te laten verlopen. Deze momenten lijken lang geleden maar spoedig komt de zaterdag dat we elkaar weer zien op ons mooie sportpark. Een ieder wens ik alle gezondheid toe en ik hoop jullie snel weer te mogen begroeten. Fijne jaarwisseling! 

 

Groeten Jeroen de Groot 

Hoofdtrainer