Poolster C1 moest afgelopen zaterdag afreizen naar Midwolda om daar tegen de C-ers van MOVV te spelen. De thuisclub stond, met 7 gespeelde wedstrijden, op de eerste plaats met 19 punten en Poolster stond op de tweede plaats met 18 punten uit 6 gespeelde duels. Winst in deze wedstrijd zou een grote stap in het behalen van een kampioenschap betekenen. Centrale middenvelder Wisse de Regt kon vanwege een hamstringblessure nog steeds niet meedoen. Niels Raangs was er wel weer bij.
Op een soppig veld begonnen we met de warming-up. De tegenstander was al bezig en bestond uit een zeer gemengd gezelschap, van kleine spelers die nog tegen D-pupillen aanzaten tot grote kerels die niet zouden misstaan in B of zelfs A-junioren.
Na de aftrap bleek al snel hoe de vork in de steel zat. Eén van de grote kerels, tevens aanvoerder, was de spil waar alles om draaide. MOVV bepaalde wat er gebeurde en Poolster kwam er niet aan te pas. Het moest zich beperken tot verdedigen en werd teruggedrongen. Toch waren het de gasten uit Spijk die wel op voorsprong kwamen. Erwin Uil ging goed door aan de rechterkant en wist de bal bij spits Migèl van Gennip te krijgen. Hij zette het met bal op een lopen en rondde uitstekend af (0-1) Dat was een meevaller!
De voorsprong duurde een minuut of 10. De eerder genoemde aanvoerder zette even de turbo aan, passeerde een mannetje of 4 en het stond 1-1. Nogmaals werd duidelijk hoe MOVV de overwinningen behaalde. Hier was voor onze C-ers niets te behalen. Gilles deed zijn stinkende best maar kon de tegenstander gewoon niet afstoppen. Ook de andere spelers probeerden het wel maar kwamen fysiek veel tekort. Het duurde tot de 25e minuut alvorens MOVV op 2-1 kwam. Coach André zette het team als laatste verbeterpoging nog om door Colin op de aanvoerder te zetten en zo het gevaar verdedigend in te dammen maar ook hij moest zijn meerdere erkennen in deze speler, die gewoon niet in de C-ers thuis hoort. Samen met nog een verdediger die ook groot en sterk was, samen met twee pittige dames die een jaar langer in elke categorie mogen spelen, kwamen we er gewoon niet aan te pas. Het was een kwestie van tijd voor de 3-1 viel en vlak voor rust was dit het geval.
Tja, wat zeg je als coach in de rust? Het kwam neer op het Cruijffiaanse "als je niet kunt winnen, zorg dan dat je niet verliest". Oftewel, probeer terug te komen in de wedstrijd en als alles meezit haal dan een gelijkspel uit het vuur.
De tweede helft een vergelijkbare strijd. We probeerden het wel maar aan alles was te zien dat dit duel al was beslist. En de spaarzame keren dat we er wel doorheen kwamen werden we ook nog afgevlagd voor buitenspel waar dit niet het geval was. Je moet je dan inhouden en het goede voorbeeld geven maar, gefrustreerd als je dan bent, wil je eigenlijk dan hier wel even iets van zeggen. Helpt waarschijnlijk niks, aangezien onze keepster Aniek de eerste helft in haar buik werd getrapt en ook hier door niemand een corrigerend gesprekje werd gevoerd. Ik moet oppassen dat ik nu geen lelijke dingen schrijf dus ik stop nu met aan u mee te delen dat de einduitslag 4-1 was en MOVV de betere ploeg en terechte winnaar was.
Naar onszelf kijkend was de doelstelling dit seizoen helemaal niet om kampioen te worden maar om lekker met elkaar plezier te hebben in het voetbalspelletje. Dit is niet veranderd. We hadden tot dusver alles gewonnen en dat is geweldig. Maar we trainen ook goed en spelen leuk voetbal met mooie aanvallen en goed verdedigende acties. Maar goed, als je eenmaal zo dichtbij bent wil je dan ook wel winnen..... De strijd is nog niet gestreden, nog een paar wedstrijden en dan weten we onze plek op de ranglijst.
