GRONINGEN – Op sportpark West-End mocht Poolster 2 vandaag proberen om van de hatelijke nul af te komen. Het team bleef in de twee voorafgaande wedstrijden puntloos achter (beide duels gingen met 2-1 verloren). Tegenstander Lycurgus 8 wist in de drie eerdere ontmoetingen 3 punten te verzamelen, het won met 7-1 van Lycurgus 7, dat in dezelfde poule is ingedeeld.
Trainer Maxim was ziek en kon derhalve niet met de groep mee. Wel waren er maar liefst 17 spelers aanwezig, die ook allemaal een deel van de wedstrijd moesten spelen. Begonnen werd met de volgende basis;
Cas
Sander, Colin, Ramon, Kevin v D
Marco, Arjan, Robert
Gijs, Kevin N en Milan.
Bank : Hjalmar, Jelte, Migèl, Gilles, Jeroen en Sven.
Op een zanderig achterafveldje begonnen de heren aan de strijd. Het is vooral Poolster dat het balbezit heeft en het spel bepaald. Af en toe weet Lycurgus ook tot een aanval te komen. Het tempo hoort bij het niveau, al mag je van de jonge groep van de Spijksters eigenlijk wel wat meer verwachten. De openingstreffer lag op de schoen van Kevin na een pass op maat van de andere Kevin maar Noot schiet, na een prima aanname, de bal te wild naast.
In de 19e minuut kan Poolster wel de armen in de lucht steken als Gijs alleen voor de keeper komt te staan en de bal rustig de hoek in drukt (0-1). Een minuutje later weet dezelfde speler op vergelijkbare wijze te ontsnappen aan de aandacht van de verdediging en schiet ook de 0-2 binnen. In een tijdsbestek van 4 minuten lijkt Poolster de wedstrijd al definitief in het slot te gooien als Noot door Milan voor de keeper wordt gezet en nu wel doeltreffend af weet te ronden (0-3)
Je zou denken dat deze voorsprong de ploeg zou bevrijden, de punten leken immers al wel mee te gaan naar Spijk, maar het tegenovergestelde was het geval. Het spel was onrustig, veel slordige passes, aannames die niet goed waren, positiespel dat matig was en vooral, veel te gemakzuchtig. In plaats van het simpel te houden en verder weg te lopen van de tegenstander ging Poolster mee met het geknoei van Lycurgus en was het allemaal niet zo serieus meer. Vlak voor de pauze had Noot de stand nog op 0-4 kunnen brengen maar hij schiet niet goed genoeg in. Ook een vrije trap van Arjan is prooi voor de keeper van de thuisploeg waarna het rustsignaal klinkt.
Sven, Migèl en Jelte komen na rust in het veld ten faveure van Noot, Milan en Robert. Gilles, Hjalmar en Jeroen begonnen aan de warming-up en zouden spoedig invallen.
Na een paar minuten en een aantal discutabele beslissingen van de scheidsrechter (overigens voor beide teams even verwarrend) kan Gijs over de rechterkant de ruimte vinden om te schieten en kan het leer in twee pogingen binnen werken (0-4) Marco, Kevin en Sander worden hierna vervangen.
Na de eerste echt verzorgde aanval van Poolster volgt een corner waarbij de bal door Hjalmer op de paal wordt gekopt. De terugspringende bal is prooi voor Migèl die uit de lucht de bal binnen ramt en de 0-5 op papier laat zetten. Sven, die goed als linksvoor invalt, doet ook ene duit in het zakje en weet de 0-6 te scoren. Het is kat en muis in Groningen en als Lycurgus al in de buurt komt van de goal van Poolster, staan daar de verdedigers onder leiding van Ramon en keeper Cas.
Als ook Gijs en Arjan eruit zijn gegaan is bijna het hele team gewisseld. Voetballend kabbelt het naar het einde en ondanks dat het warm is, lijkt het wel of het iets gevroren heeft want spelers blijven maar uitglijden op het zand. Het levert frustraties op. Zowaar lijkt Lycurgus te gaan scoren echter staat de paal een doelpunt in de weg en kan Poolster zonder tegentreffers het duel beeindigen.
Het heeft de eerste punten van het seizoen binnen en klimt direct van de 10e naar de 7e plaats.
Kijkend naar het elftal zie je dat ze allemaal goed met elkaar omgaan. Toch is er een helft voor wie het allemaal maar een lolletje lijkt, waar de andere helft wel wat fanatieker is en serieus wil voetballen. De potentie is er om een goed elftal neer te zetten die wat beter aansluit bij het 1e elftal want het verschil tussen 1e en 2e is eigenlijk nu te groot.
verslag: André van Gennip, foto's: Sandra Bos 
