Het is een beetje aan de frisse kant, en het was even zwemmen om op de juiste plek te komen, maar dan heb je ook wat! Een spectaculair uitzicht over een uitgestrekte strakke grasmat met lijnen zoals ze belijnd moeten. Allemaal voelden we een sfeer zoals die nog nooit geproefd is op deze plek.
Het zijn net jonge koeien (pinken zoals ik dat van een ervaringsdeskundige heb geleerd) die voor het eerst de wei in worden gelaten. Joelend en uitgelaten rent het team het nieuwe kunstgras op. Moeders die enigszins bezorgd leken vanwege de rubberen korrels en de effecten op de gezondheid van hun kwetsbare spruitjes zijn in hun nopjes, want het is gewoon kurk, natuurlijk materiaal wat er tussen de groene sprietjes ligt. De zon schijnt, de zonnebrillen kunnen op om de gehate collageenbreuken te voorkomen en er mag geklapt worden met de in handschoenen gehulde handjes.
De coaches lopen onder het mom van werkoverleg het veld ook op waar het veld deskundig wordt onderzocht op vering, geur en uitstraling. Na het vakkundig verwijderen van een kikker door coach J.P. is te zien aan de amicale ontlading dat het veld okee is bevonden.
De wedstrijd is begonnen en de jongens hebben er zin in. In de basis van vv Poolster JO11 staan vandaag: Koen Biemond, Jelle Stielstra, Wouter Hofstee, Joris Dijkstra, Ruben Baar, Bjorn Brontsema, Daan Bos en Boris Raangs. In de eerste minuut is er door Boris een goal gezet via een voorzet van Jelle. Dan volgt vlot de wraak van de tegenpartij die de weg heeft gevonden vanuit Noordwolde.
Onze jongens moeten zichtbaar wennen aan de andere mat dan die ze gewend zijn op Oldencate en ze spelen paniekerig over. Een kans voor Ruben en helaas, deze gaat mis. Zoals altijd is het weer lastig elkaar op te zoeken en breed te spelen.
Zoals het nu lijkt zijn ze gelijkwaardig aan elkaar.
Een corner voor Noordwolde gaat over richting het hoofdveld en tijdens het zoeken van de bal is er voor beide teams een moment van bezinning. Daan redt zoals te doen gebruikelijk de bal als het spannend wordt en we zien dat er meer kansen komen voor de tegenstander waardoor de koppies beginnen te hangen. Het is mooi om te zien hoe de jongens fysiek gegroeid zijn, het is net of ze thuis allemaal krachtvoer krijgen en ze de lucht in schieten. Wouter speelt vandaag ook mee en weert zich kranig tussen zijn team –en ook klasgenoten.
Als de stand 1-3 is kunnen de jongens naar de kleedkamer voor de peptalk en de thee en stevenen wij af op de altijd lekkere koffie en aangenaam warme kantine.
Na de rust zien we dat het goede gesprek is gevoerd, maar het speelt lastig, voor het eerst op de zachte nieuwe mat. Ruben ziet een kans en geeft een prachtige voorzet, die helaas niet resulteert in een goal. Jelle rent het veld over en laat zien dat hij niet voor 1 gat te vangen is. Hij bijt zich vast in de tegenstander en verdedigt zijn veld alsof z’n leven ervan af hangt. Even zien we de jongens spelen zoals ze vorige week speelden; er is rust, er wordt overgespeeld en de bal wordt teruggelegd als ze geen ruimte zien. Dan zien we langs de lijn ook dat de bal bij onze jongens blijft en er kansen komen. Bjorn speelt de bal mooi langs de kant waar deze overgenomen wordt door zijn teamgenoot. Joris D pakt een kans, geeft hem over aan Boris die een schot waagt die door de keeper uit het net wordt gehouden. Jammer, maar er is weer moed! Overmoedigheid is een andere valkuil die vaak gezien wordt, en hier op het nieuwe kunstgras wordt bewaarheid als er een prachtige kans voor de tegenstanders komt, die tegen gehouden wordt door Daan.
Koen scoort het tweede doelpunt, maar meer mochten er niet in vandaag. De uitslag is uiteindelijk 2-5 als de boys penals gaan schieten.
Al met al een mooie ochtend in ons pittoreske Spijk waar de voetbalclub een prachtig kunstgrasveld en een beetje extra flair rijker is.
Foto’s: Lian Biemond
Tekst: Alida Raangs
