Close

Wisselend succes op Super Saturday

Poolster 3 op eigen veld onderuit tegen Zeester 2

Na de door-de-weekse winst op De Fivel mocht Poolster 3 weer op het eigen kunstgras aantreden, dit keer tegen Zeester 2. In een leuk, open en sportief duel wist Kevin Noot in de eerste helft de score te openen na goed voorbereidend werk van Jan van Dam. De 1-0 was tevens de ruststand.

Kort na de thee kwamen de mannen uit Zoutkamp op gelijke hoogte door middel van een hard schot recht door het midden, doelman Erwin Heun bleek niet in staat het schot te keren. In het evenwichtige duel leek het op een gelijkspel uit te draaien, iets wat de verhoudingen ook prima had weergegeven. Het liep echter anders. Poolster wilde meer en probeerde om voor de tweede maal op voorsprong te komen. Waar de thuisploeg in de aanval ging, kreeg het de deksel op de neus. Vlak voor tijd plaatste Zeester een succesvolle tegenaanval en wist de 1-2 binnen te werken. Nog éénmaal zette Poolster alles op alles en veel spelers gingen naar voren om de achterstand ongedaan te maken. Dat achterin de verdediging werd verwaarloosd was het gevolg en een bewust genomen risico. Poolster lukte het niet om nog te scoren, de tegenstander maakte in blessuretijd het karwei af en counterde naar de 1-3 waarmee de zege werd veiliggesteld.

Verenigingsbelang
Het was overigens tot vrijdagavond de vraag of Poolster 3 en/of Poolster 4 wel hun wedstrijd konden spelen. Poolster 3 kon aftrappen dankzij scheidsrechter Lars Dam, die ook dinsdag al een duel van het derde had gefloten. Dam zien we vaker op de sportvelden de fluit hanteren. Poolster 4 kon haar wedstrijd om half 3 spelen dankzij de bereidwilligheid van Ramon van Gennip die, na zijn wedstrijd met Poolster 3, nog eens 90 minuten als scheids maakte. Ook hij fluit vaker wedstrijden van jeugd of senioren. Gelukkig denken ze in verenigingsbelang en maken het mogelijk dat anderen kunnen genieten van het voetbalspel. Helaas is de spoeling erg dun en blijkt het elke week erg lastig om de wedstrijden te kunnen voorzien van een scheidsrechter. Als iedereen één keer per seizoen een wedstrijd zou gaan fluiten waren de problemen aanzienlijk minder groot. Daarom verdienen deze heren, net als alle andere vrijwilligers binnen de vereniging, de complimenten voor het zich in willen zetten voor anderen, in het belang van de vereniging. Zoals vandaag er broodjes hamburger werden verkocht, programmaboekjes aan de man werden gebracht, kantine personele bezetting had maar ook de grensrechters, leiders en bestuursleden actief waren die hun vrije tijd in de vereniging steken om samen deze draaiende te houden. Dan worden nu heel veel rollen en mensen niet genoemd maar op voor- en achtergrond gebeurd vaak meer dan je in eerste instantie in de gaten hebt.

Poolster 1 verkijkt zich op Amicitia

Nadat Pupil van de Week Bram Brons de officieuze aftrap had verricht en het doel van Amicitia onder vuur had genomen werd het duel tussen Poolster en Amicitia VMC aangevangen. De eerste minuten zagen de toeschouwers een fanatiek aanvallend Poolster en binnen een vijftal minuten kansjes voor Marco, Niels, Jesse en Wesley. De aanvoer verliep meestal via Robbert, die vanaf de linkerflank de ballen inbracht. De 1-0 in de 9e minuut was geen verrassing, de manier waarop wel. Marco wilde de bal vanaf de rechterkant voorgeven maar zag tot zijn verbazing het speeltuig over de keeper gaan en bij de tweede paal in het doel binnen vallen. Een goede start van de gastheren.

Amicitia kon er nog weinig tegenover zetten. Het moest zorgen dat het niet overlopen werd om niet meer schade op te lopen. Devies was om in te zakken, compact te spelen en de ruimtes klein te houden. Na een kwartier bleek dat Johan de Groot niet meer verder kon spelen. Een kuitblessure noopte hem om zich te laten vervangen, Ferdinand Oosterhuis nam zijn positie in het veld over.

Met 30 minuten op de klok een kansje voor Wesley die goed voor de man kwam maar de keeper zag voorkomen dat zijn inzet gevaar zou kunnen opleveren. Het leverde een hoekschop op. Uit de hoekschop ontstond een scrimmage waar Poolster een handsbal, dus penalty claimde maar scheidsrechter Vogelaar vond het onvoldoende aanleiding om de bal op de stip te leggen. Het werd nog zuurder voor de thuisploeg toen het 3 minuten later de gelijkmaker moest incasseren. De gasten kwamen er met wat meer mensen uit en wisten een voorzet af te leveren die door de nummer 8, Henry Winters, laag binnen werd geschoten. Poolster protesteerde omdat men van mening was dat er een aanvallende fout was begaan bij de voorzet maar ook nu vond Vogelaar e.e.a. reglementair en kende het doelpunt toe (1-1).

Het spelpeil was inmiddels gedaald, het frisse aanvalsspel van de geelhemden werd niet meer gebracht. Daardoor wist de ploeg van trainer De Groot niet meer de openingen te vinden die nodig waren om Amicitia uit elkaar te spelen en kansen te creëren. Poolster probeerde het veelal met lange ballen, al is het dan voor de verdediging makkelijk om zich in te stellen op de komende bal. Het zou soms beter te zijn om de aanvallers met steekballen vanaf het middenveld te bedienen, de passes zijn dan nauwkeuriger en de tegenstander krijgt minder tijd om positioneel goed te staan.

Bij aanvang van het tweede bedrijf leek Poolster nog hetzelfde tempo te hanteren, dit tot onvrede van de trainer, die aan de zijlijn herhaaldelijk opriep tot het leveren van meer energie. Loopt het niet lekker dan moet er meer gevochten worden. Tot overmaat van ramp weten de Stadjers in de 53e minuut op voorsprong te komen. Een vrije trap wordt uiteindelijk van dichtbij binnen gewerkt.

Er zou wat moeten veranderen om de gasten onder druk te krijgen en iets te forceren. Maar het lukt vandaag niet echt. Een aantal spelers haalden niet hun normale niveau, hebben het even niet de laatste weken en dat is wel nodig om aan de goede kant van de score te blijven. De wil is er dan wel maar het zit gewoon niet mee. Zoals wanneer een corner van Niels terecht komt bij Tom die net buiten het strafschopgebied de bal richting kruising stuurt maar doelman van dienst Xander Bouma met een wereldredding de bal over de deklat ziet tikken. Het lijkt de aanzet tot een offensief maar snel zakt het weer in. Robbin Vriend wordt dan gebracht om met zijn lengte voorin nog wat te kunnen forceren. Hij komt in de ploeg voor de eerder ingevallen Ferdinand. Er zijn nog 20 minuten te spelen.

Wat Poolster ook probeert, het levert niet het gewenste resultaat op. Robbin weet af en toe de bal wel te verlengen maar omdat hij vaak de diepste spits is, heeft doorkoppen niet zoveel nut want de bal komt dan bij de keeper terecht of gaat over de achterlijn. Optioneel was geweest om hem iets minder diep te zetten en de worstelende Jesse Smit te vervangen door de snelle Gijs de Weerdt in de hoop dat hij kon anticiperen op de doorgekopte ballen. Het mocht niet zo zijn. Tom kon nog een keer uithalen maar ook nu wist de doelman zijn inzet te pareren. Amicitia kreeg 5 minuten voor tijd de kans het duel in het slot te gooien maar de bal werd voorlangs geschoten. Toch wisten de gasten relatief makkelijk overeind te blijven en de winst over de streep te trekken. Belangrijke punten voor de ploeg in strijd om de plaatsen die nacompetitie noodzakelijk maken, dus voor lijfsbehoud.

Poolster is de flow een beetje kwijtgeraakt. Een hele goede serie kwam, natuurlijk, ooit eens ten einde en wanneer het dan eens heeft verloren, is het goede gevoel opeens weg. Een heel normaal verschijnsel binnen de voetballerij, kijk naar de laatste reeks van sportclub Heracles of FC Groningen. Overigens weet Poolster de punten af te snoepen van ploegen die bovenin meedraaien maar heeft het moeite en laat het teveel punten liggen tegen het rechterrijtje als het spel zelf genaakt moet worden. Toch zou voorafgaand aan dit seizoen worden getekend voor de huidige positie en het aantal punten. Met een beetje geluk kan het nog wat klimmen op de ranglijst. Want het goede gevoel is zomaar weg maar ook zomaar weer terug zijn…

Verslag: A. van Gennip
Foto`s:  S. Bos